Jack London- Martin Eden

Jack London'ın en beğendiğim eseri..Beyaz Diş falan hikaye..
Bu kitabı bir arkadaşım hediye etmişti..Başlangıçta sevmeyeceğimi düşünmüştüm ne de olsa tarzım değildi..Arka kapağı okuyunca bir aşk hikayesiyle karşılaşacağımı sanmıştım (ki aslında aşk hikayesi ile işleniyor olaylar) . Ta ki sonuna gelinceye kadar..Kitabı sırf sonu için 2 kere okudum diyebilirim..Kitaptan bahsedeyim biraz da:Şimdi Martin isminde bir denizci abimiz var..Olay örgüsü klasik sayılabilir.. Adam fakir zengin ve nazik bir kıza aşık oluyor. Tabi ki buna kızın ailesi razı olmuyor ..Martin gece gündüz demeden çalışıyor yazar olmayı istiyor çok çalışıyor fakat ne yaparsa yapsın yazdıklarını yayınlatacak bir yer bulamıyor..
Tabi kız bu yüzden ayrılıyor aile baskısı vs.. sebeplerden dolayı..Martin en sonunda çok ünlü bir yazar oluyor(klasik demiştim değil mi?) Kız buna geri dönmek istiyor ama nafile..Fakat işin en can alıcı noktası şu ki sonunda Martin anlıyor gerçekleri..Güzel dediği şeylerin aslında hepsinin boş olduğunu..Yaptığı şeyler artık ona acı veriyor ve de intihar ediyor..
(Kitabın sonunu felsefik buldum okursanız bana katılırsınız belki)

Arka kapak:
Kendisi için ise güzelliğe hizmet etmesinin sevinci, onun için yeterli bir ücretti. Ve Ruth’u güzellikten çok seviyordu. Dünyadaki en iyi şeyin aşk olduğunu düşünüyordu. Onun içindeki devrimin itici gücü aşk olmuştu; onu kaba bir denizciden bir öğrenciye ve bir sanatçıya dönüştürmüştü. Bu nedenle ona göre bu üçünden en iyisi en büyüğü, öğrenmekten ve sanatkarlıktan daha büyük olan aşktı. Şimdiden, anlamıştı ki kendi beyni, Ruth'un kardeşlerin beyinlerinin ya da babasının beyninin ötesine ulaştığı gibi, Ruth'unkini de geçmişti. Onun bir yıl kadarlık kendi kendine çalışması ve donanımı, dünya, sanat ve yaşam konularında ona Ruth'un sahip olmayı hiçbir zaman umut etmeyeceği bir ustalık vermişti.
Bütün bunları kavramıştı, ama bu Ruth'a olan aşkını etkilemedi; ne de Ruth'un ona olan aşkı bunan etkilendi. Aşk fazlasıyla güzel ve soyluydu ve Martin aşkı eleştiriyle kirletmeyecek kadar sadıktı