13.06.2010

Friedrich Nietzsche-Böyle Buyurdu Zerdüşt

Bu adama ne denir bilmiyorum..Aşmış bir varlık tam anlamıyla..
Beni derinden etkileyen düşüncelere sahip..Her ne kadar kitap işaretlemeyi sevmesemde bu kitapta bir değişiklik yaptım ve işaretledim sevdiğim yerlerini(evet bunu yaptım yakabilirsiniz beni =D ) Ama niye yaptım..Canım sıkıldıkça o yerleri okuyayım diye..Neredeyse başucu kitabım oldu kendileri..
İçinden sevdiğim bölümleri yazmak isterdim ama zaten kitap bütünüyle harika..

Sevdiğim bir sözünü yazayım bari:
"Yalnızlık kimine göre hasta kişinin kaçışıdır.Kimine göre ise hasta kişilerden kaçıştır.."


Arka kapak:
Zerdüşt otuz yaşında yurdunu ve yurdunun gölünü terkedip dağlara çıktı. Orada ruhunun ve yalnızlığının zevkini tattı ve on yıl bıkmadı bundan. Ama en sonunda gönlünde bir değişme oldu. Bir sabah, tan ağarırken kalktı, güneşin karşısında durdu ve ona söyle dedi: "Ey ulu yıldız! Aydınlattıkların olmasaydı, nerede kalırdı senin mutluluğun! On yıldır yükselir durursun mağaramın üstüne; eğer ben, kartalım ve yılanım olmasaydık, ışığından da, bu yoldan da bıkardın. Ama biz seni her sabah bekledik, ışığının fazlasını aldık ve kutsadık sent bunun için. Bak! Pek fazla bal toplamış arı gibi bilgeliğimden bıktım; onu almak İçin uzanmış eller gerek bana.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder