Oğuz Atay-Günlük

Planım Korkuyu Beklerken'i okumaktı önce fakat elime bu gelince öncelik sıram değişti..Tutunamayanlar ve Tehlikeli oyunlarda kendi kendine konuşan bir adama o kadar alışmışım ki sanki Oğuz Atay gerçekten hayali bir kişi..Günlük'ü de bana onun da bir insan olduğunu hatırlattı..Bunda da karamsar sözleri yok mu?Var..Şunları paylaşmak istedim:
*Bir yaşantıyı sonuna kadar sürekli izlemenin,bitirmenin bir çeşit ölmek olduğunu hissediyor.Yarım yaşantılar sürdürerek,bütün ölümlerden kaçıyor..
-Neden öldü?Kalpten öldü elbette.Yaa kalbi mi vardı?Evet,kalbi olduğu için öldü.Oyunları çok ciddiye aldığı için öldü.Ciddi olmayan başka biri hiç olmazsa bir baygınlıkla filan yetinebilirdi...
*Evde oturmaya o kadar alışmışım ki sanki evden çıkınca gerçek bir dünyada yaşamıyorum.Evin dışında her yer sanki aynı,sanki bütün insanlar birbirine benziyor.Ne acıklı değil mi?
-Arsız çiçekler yetiştiriyorum.Tenekeler düşmesin diye pencerenin iki kasası arasına çıtalar çaktım.Daha çirkin oldu görünüşleri.Çiçeklerle birlikte her soluk alışımızda havayı kirletiyoruz..